اسید فرمیک، که به عنوان اسید متانوئیک نیز شناخته می‌شود، یکی از ساده‌ترین اسیدهای کربوکسیلیک است و هم در طبیعت و هم در صنعت اهمیت دارد. اصطلاح «فرمی» از کلمه لاتین formica می‌آید، که به معنای مورچه است، زیرا این ماده برای اولین بار از بدن این حشرات جدا شد. بنابراین، یک سوال طبیعی مطرح می‌شود: آیا همه مورچه‌ها واقعاً اسید فرمیک دارند؟
همه مورچه‌ها اسید فرمیک تولید نمی‌کنند. وجود این ماده عمدتاً با گونه‌های متعلق به زیرخانواده Formicinae مرتبط است، که شامل مورچه‌هایی است که به عنوان مورچه‌های چوبی و مورچه‌های قرمز شناخته می‌شوند. در این گونه‌ها، اسید فرمیک جزء اصلی زهر است که برای دفاع از طریق اسپری یا تزریق در برابر شکارچیان و گونه‌های رقیب استفاده می‌شود.
با این حال، زیرخانواده‌های دیگر مورچه‌ها از ترکیبات شیمیایی مختلفی در زهر خود استفاده می‌کنند، مانند آلکالوئیدها یا سموم پپتیدی. این بدان معناست که اسید فرمیک در همه مورچه‌ها جهانی نیست، بلکه یک ویژگی خاص از گروه‌های خاص است.
مکانیسم دفاعی: به عنوان دافع در برابر شکارچیان و رقبا عمل می‌کند.
ابزار شکار: به بی‌حرکت کردن طعمه کمک می‌کند.
ارتباط: در برخی موارد، در سیگنال‌دهی شیمیایی در داخل کلنی‌ها شرکت می‌کند.
علاوه بر نقش آن در دنیای طبیعی، اسید فرمیک به عنوان یک ماده شیمیایی صنعتی اهمیت زیادی دارد. در حال حاضر، اسید فرمیک مصنوعی در مقیاس وسیع تولید می‌شود و در بخش‌های مختلف استفاده می‌شود:
منسوجات و چرم: به عنوان تنظیم‌کننده pH و عامل در فرآیند دباغی.
کشاورزی: به عنوان نگهدارنده برای خوراک و سیلاژ.
صنعت لاستیک: به عنوان منعقدکننده در فرآوری لاتکس طبیعی.
صنایع شیمیایی: به عنوان واسطه در سنتزهای آلی مختلف.
تمیز کردن و محصولات خانگی: به لطف خواص ضد میکروبی و جرم‌گیر آن.
نقش طبیعی اسید فرمیک در مورچه‌ها به وضوح ارتباط بین زیست‌شناسی و شیمی صنعتی را نشان می‌دهد. آنچه به عنوان یک مکانیسم دفاعی در گونه‌های خاصی از مورچه‌ها تکامل یافته است، به یک ماده اولیه ضروری برای بخش‌های مختلف جهانی تبدیل شده است. درک منشأ طبیعی و کاربردهای صنعتی آن، اهمیت اسید فرمیک را در تولید مدرن و فناوری‌های فعلی برجسته می‌کند.
